Afgelopen zaterdag (12 april jl.) vond de derde en laatste ledenbijeenkomst plaats voor de totstandkoming van een nieuw Liberaal Manifest. Nadat leden in het zuiden en midden van het land al konden meedenken en meepraten over de invulling van het Liberaal Manifest, waren ditmaal de leden uit het noorden van Nederland aan de beurt. In Groningen kwam een mooie delegatie aan geïnteresseerde leden bij elkaar om met de betreffende experts en met elkaar in gesprek te gaan over twee thema’s. De twee thema’s die gedurende deze bijeenkomst aan bod kwamen, waren ‘Gezondheid en welzijn’ en ‘Natuur, mens en aarde’.
Gezondheid en welzijn
Robin Bremekamp leidde als adviseur gezondheidszorg de sessie over ‘Gezondheid en welzijn’. De discussie werd aangewakkerd doordat Bremekamp prikkelende maatschappelijke stellingen aan de deelnemers voorlegde. Op deze wijze werden kwesties die veelal leiden tot ongemak juist tot iets bespreekbaars gemaakt. Zo is voor liberalen de opstelling van de overheid inzake het thema ‘Gezondheid en welzijn’ doorgaans een lastig punt. Enerzijds zou de verzorgingsstaat niet door moeten slaan in paternalisme. Anderzijds zou de gelijkwaardige mogelijkheid tot zorg voor individuen door de overheid moeten worden gewaarborgd. Een specifieke uitwerking van deze abstracte tegenstelling was de vraag of de keuze tot een ongezond leven (en bijkomende medische kosten) als ‘eigen keuze’ en 'eigen verantwoordelijkheid' moet worden beschouwd, of dat een dergelijke liberale interpretatie van 'Gezondheid en welzijn' leidt tot een onevenredige benadeling van burgers in achterstandswijken. De verdeeldheid in de zaal omtrent haast alle stellingen was groot, wat leidde tot een boeiend debat en genoeg stof tot nadenken over wat nu als ‘liberaal’ kan worden gezien binnen dit spraakmakende thema.
Natuur, mens en aarde
Curator van de TeldersStichting Alies ter Kuile verzorgde de sessie over ‘Natuur, mens en aarde’. Dit thema is voor liberalen ontegenzeggelijk een moeilijk thema. De moeilijkheid van dit thema ligt met name aan het gegeven dat het liberalisme en het liberale denken tamelijk onduidelijk is over dit onderwerp. Om die reden was en is het des te belangrijker om met leden in gesprek te treden en dit thema te koppelen aan de liberale kernwaarden. Ook omtrent dit thema kwam de kernwaarde ‘verantwoordelijkheid’ veelvuldig voorbij. Voor een goed behoud van de natuur, de mens en de aarde in haar geheel is langetermijndenken en een zeker verantwoordelijkheidsgevoel immers van belang. In het kader van verantwoordelijkheid werd ook de stelling opgeworpen of de vervuiler voortaan zou moeten betalen. Een duidelijk, doch stellig standpunt, dat ook zo door de deelnemers werd ervaren. De aanwezige leden vreesden ervoor dat de onderklasse met een dergelijk uitgangspunt onevenredig hard wordt geraakt. Het behoud van natuur, mens en aarde zou op meer positieve wijze moeten worden gestimuleerd, waarbij de vrije individuele keuze niet direct tekort wordt gedaan. Enkele deelnemers benadrukten het belang van een kleine, maar vooral sterke overheid die kaders durft te stellen voor vergroening en verduurzaming. Op deze wijze zou de individuele keuze op positieve wijze gestuurd kunnen worden, in plaats van dat deze wordt bestraft. Ook op dit deelonderwerp blijft echter de discussie of die vorm van overheidsoptreden niet leidt tot paternalisme, waardoor de vrijheid van de individuele burger tekort zou worden gedaan.
